23 Mart 2010 Salı
EN GÜZEL ÇOCUK
Adamın biri apartmanın birinde yeni kapıcı olmuştu. Henüz apartman sakinlerinin hepsini tanımıyordu. Arada sırada işi olanlar onu markete, manava, v.s yerlere gönderiyordu. Apartman sakinlerini yeni yeni tanımaya başlamıştı.
Günlerden bir gün, bir hanım telaşla kapıcı dairesine gelerek kapıcıyı çağırdı.
-Hasan efendi, oğlum bu gün yemeğini evde unutmuş, benim de çok işim var. Oğlumun yemeğini okula götür kendisine ver. diye emreder. Kapıcı:
-Hanım efendi, ben sizin çocuğunuzu tanımıyorum ki, yemeğini nasıl vereyim. Kadın:
-Oğlum okulun en güzel çocuğudur, en güzel çocuğa yemeği verirsin. demiş ve işine gitmiş.
Kapıcı ,öğlen vakti okula varmış etrafa bakınmış, o esnada kapıcının çocuğu babasını görmüş sevinçle yanına koşmuş:
-Babacığım bana yemek mi getirdin. Demiş. Kapıcı çocuğunun açlığına dayanamamış, yemeği çocuğuna vererek oradan ayrılmış.
Akşam okul dağıldıktan sonra,kadının çocuğu annesine, neden yemeğimi getirmedin diye sitem etmiş. Küplere binen kadın soluğu kapıcını yanında almış:
-Be adam çocuğumun yemeğini neden götürüp vermedin, kapıcı cevap vermiş:
Efendim ben sizin çocuğunuzu tanımıyorum dedim, sizde okuldaki en güzel çocuğa yemeği vermemi emrettiniz. Ben de kendi çocuğumdan daha güzel bir çocuk göremediğim için ona verdim. Bayan hatasını anlamış ve kapıcıdan özür dilemiş...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
23 Mart 2010 Salı
EN GÜZEL ÇOCUK
Adamın biri apartmanın birinde yeni kapıcı olmuştu. Henüz apartman sakinlerinin hepsini tanımıyordu. Arada sırada işi olanlar onu markete, manava, v.s yerlere gönderiyordu. Apartman sakinlerini yeni yeni tanımaya başlamıştı.
Günlerden bir gün, bir hanım telaşla kapıcı dairesine gelerek kapıcıyı çağırdı.
-Hasan efendi, oğlum bu gün yemeğini evde unutmuş, benim de çok işim var. Oğlumun yemeğini okula götür kendisine ver. diye emreder. Kapıcı:
-Hanım efendi, ben sizin çocuğunuzu tanımıyorum ki, yemeğini nasıl vereyim. Kadın:
-Oğlum okulun en güzel çocuğudur, en güzel çocuğa yemeği verirsin. demiş ve işine gitmiş.
Kapıcı ,öğlen vakti okula varmış etrafa bakınmış, o esnada kapıcının çocuğu babasını görmüş sevinçle yanına koşmuş:
-Babacığım bana yemek mi getirdin. Demiş. Kapıcı çocuğunun açlığına dayanamamış, yemeği çocuğuna vererek oradan ayrılmış.
Akşam okul dağıldıktan sonra,kadının çocuğu annesine, neden yemeğimi getirmedin diye sitem etmiş. Küplere binen kadın soluğu kapıcını yanında almış:
-Be adam çocuğumun yemeğini neden götürüp vermedin, kapıcı cevap vermiş:
Efendim ben sizin çocuğunuzu tanımıyorum dedim, sizde okuldaki en güzel çocuğa yemeği vermemi emrettiniz. Ben de kendi çocuğumdan daha güzel bir çocuk göremediğim için ona verdim. Bayan hatasını anlamış ve kapıcıdan özür dilemiş...
2 yorum:
- đerkenαя dedi ki...
-
hoş bir misaldi :))
Kaleminize sağlık.
Sevgiler.. - 23 Mart 2010 03:55
- DERVİŞ dedi ki...
-
Teşekkürler Derkenar. Sizinde yüreğinize sağlık. Yine beklerim. Sağlıcakla kalın
- 23 Mart 2010 03:58
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Popüler Yayınlar
-
Biz çocukken, tepesinde bir dantela örtüyle başköşede duran yeşil ışıklı ahşap radyomuzdan, hüzzam makamında ayrılık şarkıları yayılırdı...
-
Beş yaşında yetim kalan bir çeçen çocuk annesiyle yalnız yaşamaktadır. Fakirdirler, ekilecek biçilecek çok fazla arazileri de yoktur. Belli ...
-
Anadolu’nun orta vilayetlerinden bir köyde yavaş yavaş güneş batmaya hava kararmaya başlar. Karanlık iyice çöker köyün üzerine. Evlerden bir...
-
Uzun çok uzun yıllar önce mutluluk ve güzellik içinde yaşayan bir topluluk varmış. Başarılı, sevecen,dürüst insanlarmış bunlar. Bu toplumu ...
-
Yoruldum; anlaşılmamaktan, Sevdiklerimi, sevenlerimi "dost" yapmaya çalışmaktan, Yüreğime kulak tıkayıp mantıklı olmaya çalışmakta...
2 yorum:
hoş bir misaldi :))
Kaleminize sağlık.
Sevgiler..
Teşekkürler Derkenar. Sizinde yüreğinize sağlık. Yine beklerim. Sağlıcakla kalın
Yorum Gönder